Stosujemy pliki cookie w celu świadczenia naszych usług. Korzystając z tej strony wyrażasz zgodę na używanie cookies.

Nietrzymanie moczu – leczenie farmakologiczne i nieinwazyjne

Masz problem z nietrzymaniem moczu? Koniecznie skonsultuj się z lekarzem. Możliwe, że konieczne będzie wdrożenie odpowiedniej terapii farmakologicznej - leków antycholinergicznych, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych lub estrogenów. Możesz też zdecydować się na nieinwazyjne zabiegi stymulujące mięśnie dna macicy lub stosowanie specjalnych wkładek anatomicznych podpierających szyję pęcherza.

Cf1e2882 1ee3 40d9 92f1 85d12097c31a

Leki antycholinergiczne

Jeśli problemy z nietrzymaniem moczu mają swoje źródło w nadreaktywności pęcherza moczowego, zalecane jest zażywanie leków hamujących jego czynności skurczowe. Stosuje się w tym przypadku tzw. leki antycholinergiczne – oddziałujące na cholinergiczny, czyli przywspółczulny układ nerwowy. Osłabiając skurcze pęcherza, przyczyniają się one do zmniejszenia gwałtownego parcia na mocz i wydłużenia czasu między kolejnymi przypadkami oddania moczu.

Najczęściej stosowane leki antycholinergiczne to:

  • tolterodyna,
  • oksybutynina.

Obecnie trwają również badania nad działaniem daryfenacyny, duloksetyny i solifenacyny.

Leki antycholinergiczne nie są wskazane w przypadku osób, które cierpią na:

  • miastenię.
  • jaskrę z tzw. wąskim kątem przesączania.
  • znaczne zaleganie moczu w pęcherzu (możliwym do zdiagnozowania na podstawie ultrasonografii układu moczowego).

Środki antycholinergiczne mogą niestety wywoływać działania niepożądane, m.in.:

  • zaburzenia widzenia,
  • zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
  • suchość w ustach.

Najczęściej objawy te są jednak dość łagodne i nie zmuszają do rezygnacji z dalszego leczenia.

 

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne

Oprócz środków antycholinergicznych stosować można także trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne – najczęściej doksepinę lub imipraminę. Zmniejszają one skurcze pęcherza moczowego, zwiększając równocześnie napięcie mięśni zwieracza.

 

Terapia hormonalna

Hormonalna terapia zastępcza nie powinna być jedyną metodą leczenia problemów z nietrzymaniem moczu. Można ją jednak stosować w ramach leczenia uzupełniającego.

Estrogeny podaje się kobietom najczęściej w postaci:

  • globulek dopochwowych,
  • plastrów,
  • tabletek.

Wpływają one korzystnie na nabłonek dróg moczowych i rodnych:

  • zwiększają nawilżenie komórek mięśniowych, komórek tkanki łącznej i błony śluzowej,
  • zwiększają ukrwienie mięśni dna miednicy, cewki moczowej i błony śluzowej krocza,
  • poprawiają czynność mięśni pęcherza i cewki moczowej, przyczyniając się do przyspieszenia procesu tworzenia kolagenu.

 

Inne nieinwazyjne metody leczenia nietrzymania moczu

U pacjentów cierpiących na nietrzymanie moczu stosuje się także niekiedy:

  • Neuromodulację, podczas której do rdzenia kręgowego wszczepiane zostają elektrody blokujące impulsy odpowiedzialne za skurcze pęcherza.
  • Terapię neurotoksynami – związkami porażającymi te włókna nerwowe, które są odpowiedzialne za czucie w pęcherzu, albo stymulującymi skurcze mięśni. Terapia ta wymaga hospitalizacji.
  • Elektrostymulację mięśni dna miednicy – można ją traktować jako główną metodę leczenie (u pacjentów, u których nasilenie nietrzymania moczu jest małe) lub leczenie uzupełniające (u tych, u których problem jest już zaawansowany). Podczas zabiegu używa się elektrod doodbytniczych lub dopochwowych. Impulsy elektryczne pobudzają mięśnie, wywołując skurcze.
  • Metodę Biofeedback – umożliwiającą ćwiczenie skurczów mięśni dna miednicy. Wymaga ona specjalnej aparatury, która pozwala na bieżąco skontrolować, czy ćwiczenia wykonywane są prawidłowo, a także precyzyjnie zmierzyć siłę każdego skurczu.
  • Wkładki anatomiczne – najczęściej stosuje się pessary i kapturki. Umieszczane w pochwie lub odbycie, pozwalają one na czasowe zamknięcie ujścia cewki i podparcie szyi pęcherza moczowego. Jeśli zostaną one dobrze dopasowane, mogą nawet całkowicie przywrócić choremu zdolność do trzymania moczu.

Zobacz także

Nietrzymanie moczu – leczenie operacyjne

W przypadku pacjentek cierpiących na nietrzymanie moczu zabiegi operacyjne wykonują najczęściej ginekolodzy lub urolodzy. Część operacji realizuje się „od dołu”, część – „od góry” (przez nacięcie albo wprowadzenie narzędzi laparoskopowych do jamy ...

Nietrzymanie moczu – diagnostyka

Jeśli cierpisz na nietrzymanie moczu, jak najszybciej umów się do lekarza, który pomoże określić źródło problemu i wdrożyć odpowiednią terapię.

Nietrzymanie moczu – co można zrobić?

Kłopoty z nietrzymaniem moczu są źródłem znacznego dyskomfortu. Chorzy często wstydzą się swoich dolegliwości i nie chcą z nikim o nich rozmawiać. Jest to jednak problem, któremu możemy przeciwdziałać. Oprócz jak najszybszej konsultacji z lekarzem...