Choroba Parkinsona – diagnostyka
Wstępna diagnoza może zostać wystawiona przez lekarza rodzinnego, który powinien jednak niezwłocznie skierować pacjenta na dalsze konsultacje neurologiczne.
Choroba Parkinsona – leczenie
Leczenie choroby Parkinsona wymaga odpowiedniej terapii farmakologicznej. Stosuje się m.in.:
- lewodopę – prekursor dopaminy, który wraz z krwią dociera do płynu mózgowo-rdzeniowego i dalej w tkance mózgowej ulega przemianie do dopaminy, uzupełniając jej niedobór,
- amantadynę – wzmacniającą działanie dopaminy,
- pergolinę lub bromokryptynę – pobudzające wrażliwe na dopaminę receptory,
- entakapon lub selegilinę – przedłużające działanie dopaminy poprzez hamowanie jej rozkładu.
W niektórych przypadkach konieczne jest także wdrożenie leczenia chirurgicznego. Stosowane zabiegi to m.in.:
- ablacja (zniszczenie) niektórych struktur, mająca na celu złagodzenie objawów spowolnienia ruchowego,
- implantowanie stymulatorów, które hamują drżenie spoczynkowe poprzez pobudzenie centralnego układu nerwowego.
Osoby cierpiące na chorobę Parkinsona powinny także pamiętać o dbaniu o ogólną sprawność fizyczną. Regularne wykonywanie odpowiednich ćwiczeń pomoże spowolnić niekorzystne zmiany (lub nawet poprawić ogólną sprawność organizmu).