Zadaniem stawu biodrowego jest de facto dźwiganie całego ciała. Nic dziwnego, że jest on bardzo obciążony – i to nieustannie.
Staw biodrowy tworzą: kość miednicy (z panewką stawową) i część kości udowej (z głową zlokalizowaną w panewce). Zarówno głowę gości udowej, jak i panewkę stawową pokrywa warstwa odpornej na ścieranie, gładkiej chrząstki szklistej.
Staw biodrowy to staw stosunkowo duży. Może on wykonywać ruchy różnego rodzaju: rotacyjne, przywodzące, odwodzące, zginające, prostujące… Ułatwia to fakt, że głowa kości udowej ma kształt gładkiej kuli. Może więc niemal dowolnie się w panewce stawowej obracać.
Zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego polegają na stopniowych uszkodzeniach chrząstki stawowej. Procesy te można łatwo rozpoznać na zdjęciu rentgenowskim (RTG) – zmiany w strukturze objawiają się charakterystycznym zwężaniem szpary stawowej. Z czasem może dojść nawet do kompletnego zaniku chrząstki. W takiej sytuacji głowa kości udowej zostaje całkowicie odsłonięta – i zaczyna trzeć o powierzchnię panewki stawowej. Pacjent odczuwa przy tym silny ból. Jeśli stan ten będzie się utrzymywał zbyt długo, może dojść nawet do skrócenia kończyny dolnej (na skutek postępującego „wycierania się” kości udowej). A skrócenie kończyny skutkuje dodatkowo skrzywieniem kręgosłupa i pojawieniem się dodatkowych dolegliwości bólowych, powstałych w wyniku uciskania korzeni nerwowych.