Warto podkreślić, że pamięć bezpośrednia płata czasem „psikusy” wszystkim, niezależnie od wieku. Każdy miał w swoim życiu sytuację, w której coś, co przeczytał czy usłyszał przed paroma minutami, nagle „wyleciało” mu z głowy… Różnica tkwi w skali zjawiska. Z biegiem lat podobne sytuacje zdarzają nam się coraz częściej. Miewamy kłopoty z przypomnieniem sobie jakiejś nazwy, a nawet całego zdarzenia. Jeśli jednak pogarszanie pamięci przebiega łagodnie, nie należy uważać go za oznakę otępienia starczego (choroby Alzheimera).
Po czym poznać, że problem jest bardziej poważny?
Zaburzenia pamięci w chorobie Alzheimera
Wczesne stadium choroby Alzheimera charakteryzuje się utratą pamięci świeżej. Pogorszeniu pamięci towarzyszy utrata zdolności do uczenia się, a także wyraźne wahania nastroju, czy nawet zmiany osobowości. Proste, codzienne czynności mogą przysparzać pacjentowi wiele kłopotów. Często znacznemu pogorszeniu ulega także zdolność abstrakcyjnego myślenia.
W średniozaawansowanym stadium choroby pacjent praktycznie całkowicie traci pamięć świeżą. Pogorszeniu ulega także pamięć odległa. Choremu zdarza się „zgubić” nawet we własnym mieszkaniu. Jest też szczególnie narażony na urazy czy złamania.
W zaawansowanym stadium otępienia starczego człowiek całkowicie traci zarówno pamięć świeżą, jak i odległą. Na tym etapie choroby pacjent wymaga już stałej, codziennej opieki: nie umie chodzić, ma trudności z przełykaniem pokarmu, jest też bardzo podatny na różne infekcje (np. zapalenie płuc).
Jeśli dręczą cię obawy, czy twoje problemy z pamięcią nie są związane z początkami otępienia starczego, możesz zdecydować się na wykonanie specjalnych testów neurologicznych, które stosuje się w diagnostyce choroby Alzheimera.