Powikłania cukrzycy typu 2:
- Podatność na infekcje – szczególnie infekcje grzybicze stóp i narządów płciowych.
- Trudne gojenie się ran – może ono doprowadzić do poważnych zakażeń.
- Retinopatia cukrzycowa – uszkodzenie naczyń krwionośnych w siatkówce oka. Jest bardzo częsta – stwierdza się ją u 85% cukrzyków. Retinopatia upośledza widzenie, a nieleczona może się nawet przyczynić do utraty wzroku.
- Neuropatia cukrzycowa – uszkodzenie obwodowych nerwów czuciowych. To najczęstsze przewlekłe powikłanie cukrzycy. Chorzy skarżą się na uczucie mrowienia, drętwienia, kłucia (zwłaszcza w stopach i dłoniach), pieczenia i parzenia, a w zaawansowanych stadiach choroby – przeszywający ból, nasilający się szczególnie w nocy. Na skutek nadwrażliwości (tzw. przeczulicy) razi ich nawet lekki dotyk, który odczuwają jako bardzo nieprzyjemny. Ze względu na zasięg schorzenia rozróżniamy mono- i polineuropatię.
- Zespół stopy cukrzycowej – powikłanie związane z neuropatią czuciową. Skóra stopy staje się sucha, łuszczy się. Na piętach i innych wystających częściach pojawiają się charakterystyczne pęknięcia z ogniskami miejscowej martwicy. To bardzo poważne powikłanie, które może prowadzić do kłopotów z poruszaniem, a w skrajnych przypadkach – amputacji kilku palców lub nawet całej stopy.
- Neuropatia wegetatywna – uszkodzenie nerwów układu autonomicznego (niezależnego od naszej woli układu unerwiającego narządy wewnętrzne). Objawia się m. in.: poceniem się, nagłymi uderzeniami gorąca, impotencją, częstymi biegunkami, zaparciami, zaburzeniami funkcjonowania pęcherza moczowego, ortostatycznymi spadkami ciśnienia.
- Makroangiopatia – zmiany w dużych i średnich tętnicach, które mogą przybrać postać kliniczną choroby niedokrwiennej serca, a nawet udaru mózgu czy zawału mięśnia sercowego.