Stosujemy pliki cookie w celu świadczenia naszych usług. Korzystając z tej strony wyrażasz zgodę na używanie cookies.

Udar mózgu – gdzie szukać pomocy?

Człowiek, u którego pojawią się objawy niedokrwienia mózgu, wymaga natychmiastowej hospitalizacji. Często stan chorego nie pozwala mu na samodzielne wezwanie pomocy. Dlatego tak ważna jest szybka reakcja otoczenia.

557f4a32 6918 4a93 b0d5 579732c1df98

Udar mózgu – diagnostyka

Pacjent z podejrzeniem niedokrwienia mózgu powinien niezwłocznie zostać poddany wywiadowi i badaniu neurologicznemu.

W niektórych przypadkach, gdy konieczne jest wykluczenie ewentualnego guza mózgu, lekarz może zlecić wykonanie rezonansu magnetycznego (MRI) lub tomografii komputerowej.

Ultrasonografia (USG) pozwala sprawdzić stan naczyń tętniczych, które doprowadzają krew do mózgu.

Arteriografia (badanie radiologiczne RTG z użyciem kontrastu), dając obraz medyczny wnętrza tętnic, umożliwia postawienie precyzyjnej diagnozy.

Jeżeli istnieje podejrzenie zatoru mózgowego, należy przeprowadzić pełną diagnostykę kardiologiczną.

Konieczne jest też wykonanie kompleksowego badania krwi: koagulogramu (sprawdzającego krzepliwość krwi) i standardowego badania na poziom cholesterolu LDL i HDL oraz trójglicerydów (pozwalającego ocenić ryzyko dalszych zmian miażdżycowych).

 

Udar mózgu – leczenie

Pierwszy krok to opanowanie ostrej fazy choroby – trzeba jak najszybciej poprawić dopływ krwi do obszaru, który jest niedotleniony. Stosuje się głównie leczenie objawowe: leki przeciwzakrzepowe i środki wspomagające utrzymanie właściwego ciśnienia tętniczego krwi.

Następnym krokiem jest wdrożenie rehabilitacji: zajęciowej, ruchowej i rehabilitacji mowy. Często trwa ona wiele tygodni, a nawet miesięcy.

 

Jak przeciwdziałać udarowi?

Należy przede wszystkim skupić się na leczeniu schorzeń, które stały się przyczyną udaru. Często stosuje się środki obniżające poziom cholesterolu i zmniejszające krzepliwość krwi.

 

Udar mózgu – rokowania

To, jakie będą skutki udaru, zależy od umiejscowienia, a także rozległości obszaru, w którym doszło do niedotlenienia.

Jeśli przyczyną udaru niedokrwiennego jest zator tętnicy, objawy są szczególnie nasilone na samym początku, a później stopniowo się zmniejszają. Skrzeplina stosunkowo łatwo może ulec rozbiciu i rozpuszczeniu.

Jeśli natomiast udar jest spowodowany zakrzepem tętnicy, dokuczliwe objawy niestety narastają w miarę upływu czasu. Zakrzep, zanim ulegnie wreszcie rozpuszczeniu, może się najpierw powoli powiększać.

Skuteczność leczenia udaru jest różna w zależności od indywidualnego przypadku. Czasem leczenie i kompleksowa rehabilitacja sprawiają, że pacjent wraca do dawnej kondycji. Niestety, niektóre uszkodzenia mogą być jednak nieodwracalne. Część pacjentów już do końca życia cierpi np. na zaburzenia mowy lub niedowład połowy ciała.

Zobacz także

Jak przeciwdziałać chorobie wieńcowej?

Ogromną rolę w profilaktyce choroby wieńcowej pełni zdrowy tryb życia. Warto porzucić szkodliwe nawyki (takie jak np. palenie papierosów), dbać o właściwą, dobrze zbilansowaną dietę i regularną aktywność fizyczną. Pomoże to przeciwdziałać wystąpie...

Stadia choroby wieńcowej

U każdego pacjenta choroba wieńcowa przebiega w nieco inny sposób. Objawy różnią się też w zależności od stadium zaawansowania choroby – z czasem ulegają nasileniu.