Pacjenci z bradykardią, czyli rzadkoskurczem, skarżą się często m. in. na:
- poczucie osłabienia,
- wrażenie „zamierania serca”,
- zawroty głowy,
- zaburzenia oddychania,
- ból w klatce piersiowej.
Wśród objawów charakterystycznych dla tachykardii, czyli częstoskurczu, wymienia się m. in.:
- kołatanie serca,
- duszności,
- dławienia w klatce piersiowe,
- zawroty głowy,
- nadmierne pocenie się.
Arytmia może też powodować suchy, uporczywy kaszel. Zarówno zaawansowane tachykardie, jak i bradykardie mogą skutkować spadkiem dopływu krwi do mózgu. U pacjentów pojawiają się wtedy zasłabnięcia, omdlenia, a nawet zaburzenia widzenia czy utrata przytomności.
Najcięższą postacią arytmii jest migotanie komór. Wymaga ono natychmiastowego podjęcia akcji reanimacyjnej (w przeciwnym wypadku prowadzi do zatrzymania krążenia, a w konsekwencji – śmierci pacjenta).
Jakie badania należy przeprowadzić?
Istnieje u ciebie podejrzenie arytmii, nie wiadomo jednak na razie, jakiego rodzaju jest to zaburzenie? W zależności od przypadku, lekarz może zlecić ci wykonanie:
- elektrokardiografii (EKG),
- badania holterowskiego (metodą Holtera),
- echokardiogramu (daje ono obraz wielkości jam serca, pozwala na ocenę stanu mięśnia sercowego i zastawek),
- badania elektrofizjologicznego (diagnozuje układ bodźcoprzewodzący serca),
- badania krwi (w celu wykrycia ewentualnych zaburzeń elektrolitowych, anemii, nadczynności tarczycy),
testu wysiłkowego (badanie to zleca się przy podejrzeniu, że właściwą przyczyną arytmii serca jest choroba niedokrwienna).