Jeśli zaburzenia rytmu serca występują w zaawansowanym stadium rozwoju choroby, istotnie wpływając na jakość życia pacjenta (lub nawet – stanowiąc bezpośrednie zagrożenie dla życia), zaleca się stosowanie tzw. leków antyarytmicznych. Wybór konkretnego rodzaju leku uzależnia się od charakteru zaburzenia, z jakim mamy do czynienia w danym przypadku.
Niestety, leczenie arytmii to z reguły długi i skomplikowany proces. Większość leków może wykazywać działanie proarytmiczne – choć teoretycznie środki te przeciwdziałają dalszemu rozwojowi zaburzenia, niestety w niektórych przypadkach same mogą stać się przyczyną wykształcenia się arytmii (czasem nawet dużo poważniejszej niż ta, przeciw której zostały pierwotnie zastosowane!).
Oprócz terapii farmakologicznej, w leczeniu zaburzeń rytmu serca stosuje się metody takie jak m. in.:
- W przypadku ciężkiej bradykardii ze znacznymi spowolnieniami czynności mięśnia sercowego korzysta się z tzw. stymulatorów serca, wszczepianych metodą operacyjną. Obecnie stosuje się zaawansowane technologicznie, wytrzymałe stymulatory, które nie wymagają zmiany baterii częściej niż co ok. 8-10 lat.
- Bezpośrednio zagrażające życiu migotanie komór wymaga zastosowania natychmiastowej defibrylacji prądem elektrycznym. Podczas zabiegu lekarz przykłada do klatki piersiowej pacjenta dwie elektrody, przez które przepuszcza się silne impulsy elektryczne, przechodzące przez serce. Silny strumień prądu z zewnątrz pozwala na wygaszenie patologicznych prądów w sercu i ustąpienie migotania.
- Jeśli migotanie komór ma charakter nawracający, dobrym rozwiązaniem może być wszczepienie defibrylatora na stałe. Taki defibrylator (dokładnie: wszczepialny kardiowerter-defibrylator serca, czyli ICD) to niewielkie urządzenie, które w razie potrzeby zawsze gotowe jest do wykonania defibrylacji elektrycznej.
- Jeśli mamy do czynienia z tachykardią, na którą nie działają leki antyarytmiczne, wskazane może być wykonanie kardiowersji elektrycznej. Podczas zabiegu lekarz umieszcza na klatce piersiowej pacjenta elektrody, przez które przesyłany jest impuls elektryczny, przechodzący przez serce. Inaczej niż w przypadku defibrylacji, impuls ten jest zsynchronizowany z rytmem serca (wyzwalany zostaje w czasie określonym w ścisłym stosunku do zapisu EKG).
- W niektórych rodzajach arytmii skuteczna okazać się może ablacja – zabieg polegający na celowym uszkodzeniu (poprzez zamrożenie lub zniszczenie prądem elektrycznym) patologicznego ośrodka bodźcotwórczego będącego bezpośrednią przyczyną zaburzeń rytmu serca.