Stosujemy pliki cookie w celu świadczenia naszych usług. Korzystając z tej strony wyrażasz zgodę na używanie cookies.

Jak pomóc osobie chorej na lewokomorową niewydolność mięśnia sercowego?

Chorzy na lewokomorową niewydolność mięśnia sercowego potrzebują wsparcia i opieki najbliższych osób. Szczególnie cenna jest pomoc w czynnościach wymagających podjęcia większego wysiłku fizycznego (np. zrobienie zakupów). Jeśli jesteś chory, a mieszkasz sam, pamiętaj, żeby chodzić do sklepu tylko ze specjalnym wózkiem na zakupy. Niczego nie dźwigaj.

Fotolia 187277364 s

Najlepiej, żeby osoba chora na niewydolność lewej komory serca nie musiała wchodzić ani schodzić po schodach. Optymalne jest więc mieszkanie na parterze lub w budynku z windą. Nie każdy jednak żyje w takich warunkach. Jeśli jesteś chory, a musisz korzystać ze schodów, pamiętaj, żeby nauczyć się robić to bardzo powoli. W żadnym wypadku nie możesz dopuścić do dużego zmęczenia organizmu.

Chory na lewokomorową niewydolność serca nie powinien mieszkać sam (szczególnie jeśli występują u niego ataki duszności). Leki przepisane do doraźnego zastosowania w chwili ataku powinny zawsze znajdować się pod ręką. Nigdy nie może ich zabraknąć! Pamiętaj – powinieneś uzupełniać leki ze znacznym wyprzedzeniem, na długo przed tym, aż zostanie ci tylko ostatnia tabletka.

Powinieneś też mieć pod ręką telefon – razem z kartką, na której zapisane są najważniejsze numery: do kardiologa, pogotowia ratunkowego, sąsiada, odpowiedzialnego przyjaciela albo członka rodziny, o którym wiesz, że odbierze telefon, a w sytuacji kryzysowej będzie opanowany i zdolny do szybkiego podjęcia decyzji.

Zobacz także

Jak przeciwdziałać chorobie wieńcowej?

Ogromną rolę w profilaktyce choroby wieńcowej pełni zdrowy tryb życia. Warto porzucić szkodliwe nawyki (takie jak np. palenie papierosów), dbać o właściwą, dobrze zbilansowaną dietę i regularną aktywność fizyczną. Pomoże to przeciwdziałać wystąpie...

Stadia choroby wieńcowej

U każdego pacjenta choroba wieńcowa przebiega w nieco inny sposób. Objawy różnią się też w zależności od stadium zaawansowania choroby – z czasem ulegają nasileniu.